Και όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν αποτύχει, ένα Παόκι θα βγει μπροστά και θα καταφέρει να μας βγάλει από το τέλμα! Θα μπορούσε να ήταν μια από τις πολλές προφητείες του Παΐσιου, αλλά όχι. Είναι η πραγματικότητα. Μετά από πέντε στείρους μήνες στέλνουμε –επιτέλους– στην Ευρώπη έναν άνθρωπο που δείχνει ότι έχει μελετήσει καλά το αντικείμενό του, είναι καλά προετοιμασμένος, ξέρει που πατά και το σημαντικότερο όλων είναι ένα δικό μας παιδί, ένα αετόπουλο, ένα Παόκι!

Η επιτυχία είναι σαν να είσαι έγκυος: Όλοι σε συγχαίρουν, αλλά κανένας δεν ξέρει πραγματικά πόσες φορές χρειάστηκε να σε πηδήξουν… Όπως και να ’χει όμως, όλοι (σχεδόν) ελπίζουμε σε αυτήν, ευχόμαστε να ξεμπερδέψουμε επιτυχώς από αυτόν τον ατέλειωτο και βασανιστικό Γολγοθά και στέλνουμε τους ασπρόμαυρους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς στον Ευκλείδη με μια βροντερή φωνή, μια πολεμική ιαχή: Αμπαλαέα!