ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΚΕΦΑΛΙΔΗ
Με τα μυαλά στα κάγκελα!
Οι ανιστορήσεις προσώπων που με την παρουσία τους σφράγισαν την πορεία αυτού του τόπου, ξεκινάν με τους αδελφούς Καρακεφαλίδη (επί δεκαετία προέδρους του ΠΑΟΚ) και το top-ten του αρχειακού τους υλικού, που με πολλές προσπάθειες έφτασε στα χέρια μας.
01.
ΕΠΑΝΩ: Πολύκαρπος (αριστερά) και Γαβριήλ Καρακεφαλίδης (δεξιά) το 1946, στον προαύλιο χώρο του 4ου Δημοτικού Σχολείου Νεαπόλεως, ενώ περιμένουν τα αποτελέσματα των ουρολογικών τους εξετάσεων.
02.
Το Μετρό της Σαλονίκης, ένα μεγαλόπνοο έργο που αν και είχε ολοκληρωθεί το 1942, καταστράφηκε ολοσχερώς από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής μετά την ταπεινωτική τους ήττα με 4-0, σε αγώνες κατάταξης εκείνης της χρονιάς. Τώρα, πώς οι αδαείς επιμένουν ότι μετρό δεν είχε ποτέ η πόλη, είναι κάτι που αφήνω στην κρίση σας…
Ο Πόλυς και ο Γαβρίλης (ευθεία στο κέντρο, οι …πιο όμορφοι), το 1939 έξω από το Σταθμό Νεάπολης του ιστορικού Μετρό, του μοναδικού στην ελληνική επικράτεια.
Πρώτοι στα μαθήματα,
πρώτοι στους αγώνες!
πρώτοι στους αγώνες!
03.
Το πηγαίο τους ταλέντο στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και ο απαράμιλλος τσαμπουκάς στην εκφώνηση της πρωινής προσευχής, τους έκανε γνωστούς και στο ευρύτερο κοινό.
Τροπαιοφόροι πλέον, στο Μπατόν Σαλέ του Μετσόβου τον Ιούλιο του 1953
Όπου γάμος και χαρά…
04.
Ενίσχυσαν όσο ουδείς άλλος τον ΠΑΟΚ με το υστέρημά τους, όχι μόνον ως κάτοχοι διαρκείας επί σειρά ετών, μα και συμμετέχοντας σε όλες τις διηπειρωτικές αποστολές της ομάδας.
Κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας του ημιχρόνου με την “Βολική Αρκούδα” Άνω Δανιμαρκίας, κάπου κοντά στο βόρειο σέλας, Δεκέμβριος 1957
Αν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός…
05.
Οι μεγάλες αποστάσεις και η έλλειψη ενός σύγχρονου οδικού δικτύου, ποτέ δεν εμπόδισαν τα αδέλφια από τη Σαλλονίκη να βρεθούν κοντά στην μεγάλη τους αγάπη. Παρέμειναν άλλωστε αμετανόητοι εργένηδες μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Απρίλης 1967: Αναχωρώντας από το στάδιο Καραϊσκάκη για να γλιτώσουν από τα βίαια επεισόδια και τις ταραχές που “γνωστοί-άγνωστοι” ξεκίνησαν με τη λήξη του αγώνα.
Ακροβατώντας στο κενό!
06.
Αναλαμβάνοντας την Προεδρία του ΠΑΟΚ για διάστημα πλέον των δέκα ετών, επέδειξαν ενωτικό πνεύμα και ευφυία στην αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων. Ίλιγγος καταλαμβάνει τον ιστορικό ερευνητή εμπρός στο κενό που δημιουργεί η εκκωφαντική τους απουσία.
Μάιος 1968: Με τη χαρακτηριστική άνεση που πάντοτε τους διέκρινε, έξω από το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!
07.
Πλείστα όσα τα κατορθώματα και αμέτρητες οι επιτυχίες τους, με ξεχωριστή αυτήν της “Συμφωνίας της Γιάλτας“, συμφωνίας με την οποία κατοχύρωσαν τη συμμετοχή στο πρωτάθλημα όλων των ομάδων της βόρειας Ελλάδας.
Γιάλτα 1970, κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Κομψοί και πανευτυχείς, έχοντας ανάμεσά τους τον τότε πρόεδρο της Ομοσπονδίας, κ. Σαρηγεωργάκη.
Όταν το συλλογικό ξεπερνά
το Ατομικό συμφέρον!
το Ατομικό συμφέρον!
08.
Και αν η Συμφωνία της Γιάλτας τους έκανε τόσο διάσημους, η “Συμφωνία της Σχετικότητας” τους απογείωσε στην κυριολεξία, χαρίζοντας και σ’εμάς στιγμές αφόρητης ηδονής.
Καρπός έλληνα επιχειρηματία και γαλλίδας πόρνης, ο φθυσικός Αλβέρτος Ενστανιάδης (στο μέσον), γράφοντας με χρυσά γράμματα το “Έπος του Σαράντη”, έπεισε τους Καρακεφαλίδηδες να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις των Συνδεσμιτών με το Σύλλογο, στα τέλη του 1972.
Αν πεθάνω από συνάχι,
φάσκελα η πανούκλα να ‘χει
φάσκελα η πανούκλα να ‘χει
09.
Το νήμα της ζωής τους κόπηκε βίαια και απροσδόκητα κατά τη διάρκεια τέλεσης του καθήκοντος. Οι ηρωικοί αδελφοί, επιβάτες της πτήσης EL1926 των Μαλαισιανών αερογραμμών, έμελλε να χάσουν τη ζωή τους πηγαίνοντας στον Πολύγυρο για να παρευρεθούν στον κρίσμο αγώνα Κυπέλλου.
12 Αυγούστου 1973: Τρομοκρατικό χτύπημα ή αμέλεια του οδηγού; 42 χρόνια μετά, τα ερωτήματα παραμένουν. Η μεγάλη έκρηξη κατά τη στιγμή που το σκάφος προσπαθεί να δέσει στον Όρμο Παναγιάς. Στιγμές που πραγματικά κόβουν την ανάσα. Από ποιο σημείο τραβήχτηκε η φωτογραφία; Πώς εξηγείται η παρουσία φωτογράφου και μάλιστα εκείνη την ώρα; Γιατί η λάμψη είχε τόσο έντονο κόκκινο χρώμα;
Τα λίγα λόγια ζάχαρη και
τα καθόλου μέλι…
τα καθόλου μέλι…
10.
[…]
Σύ ‘σανε κάποτες πουλί,
και σ’ αγαπούσανε πολλοί.
Δυσβάσταχτο ντέρτι και μπελάς,
κοιμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς;
[…]
15 Αυγούστου 1973: Ο Βλαδίμηρος Ελενίδης εκφωνεί στην κατάμεστη Πλατεία Αριστοτέλους τον περίφημο “Ερωτό-κρητο“, λόγο με τον οποίον ζητά να χυθεί άπλετο φώς στα Ερωτήματα των Κρητών και τις υποψίες του κόσμου για το τραγικό συμβάν.