ΑΠ’ ΤΑ ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ…
Απ΄τα ψηλά στα χαμηλά…: Το έγραψε η αείμνηστη Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα και το πρωτοτραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης στα 1958. Χρονιά άλλωστε κατά την οποία εντάχθηκε στα εφηβικά τμήματα του Συλλόγου ο Μεγαλέξανδρος του ΠΑΟΚ, ο Γιώργος Κούδας!
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα,
αχ πώς κατάντησα στη ζωή
κι από το πρώτο το σκαλί, στο τελευταίο πήγα…
Μα κανένας δε μου φταίει για το χάλι μου,
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου…
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου…
Πενηνταεφτά χρόνια μετά, επιστρέφει –πιο επίκαιρο από ποτέ– για να εκφράσει με τον καλύτερο τρόπο αυτά που βιώνουν στο πετσί τους οι χιλιάδες οπαδοί της ασπρόμαυρης αρμάδας.
Ήρθε λοιπόν η ώρα για να κάνουμε ταμείο… Τώρα που η χασούρα αλλά και οι μνήμες είναι ακόμα νωπές. Τώρα που είδαμε και τον τελευταίο στόχο της χρονιάς να εξανεμίζεται. Να βρούμε τι έφταιξε και να προσπαθήσουμε να μην επαναληφθεί. Γιατί όπως αναφέρουν και οι Άγιοι Πατέρες (αχ βρε Άγγελε να ‘ξερες τι κληρονομιά αφήνεις): Το πίπτειν ανθρώπινον. Το συγχωρείν Θείον. Το εμμένειν σατανικόν.
Και για να μην αλλάξω συνήθειες γενεών Ελληναράδων, ποτέ δεν ψήφιζουμε υπέρ κάποιου. Πάντα ψηφίζουμε εναντίον κάποιου!