Στον ουρανό δεν υπάρχουν δύο ήλιοι,
ούτε στη Μακεδονική Γή δύο κυρίαρχοι!

Μέγας Αλέξανδρος (356-323 π.Χ.)

Ο Τσίπρας λέει θέλει, ο Καμμένος πάλι όχι… Ο Μητσοτάκης δε μας λέει κι ο Λεβέντης μας την λέει. Ο Άνθιμος ξεσπαθώνει, αλλά ο Ιερώνυμος χαλαρώνει. Ο επίτιμος Ζουράρις τρώει μπουκέτα, κι η Καϊλή στρώνει κουφέτα. Η ΕΡΤ3 κάνει μόκο …πανικός και κοκομπλόκο. Κι όλα αυτά στη Θεσσαλονίκη, στην Πρωτεύουσα των Βαλκανίων!

Βρισκόμαστε πάλι σε μια κατάσταση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» και προφανώς έχουμε φτάσει σ’ αυτό το σημείο –25 χρόνια τώρα–, είτε γιατί τσαλαβουτούσαμε στα αβαθή είτε γιατί αφιονισμένοι σκαρφαλώναμε στις εξέδρες. Και καλά οι φουσκωτοί… όταν το μόνο εφόδιο που έχουν είναι ένα σφυρί, τότε είναι φυσιολογικό να βλέπουν σαν καρφιά και όλα τα προβλήματα. Όμως, πόσοι πραγματικά πιστεύουν ότι η διαιώνιση αυτού του προβλήματος, μας έχει κάνει καλό;

Στην τελική, τι έχουμε να φοβηθούμε από τους σλαβόφωνους γείτονες, που από τον 7ο μ.Χ. αιώνα εγκαταστάθηκαν στο βόρειο άκρο της Μακεδονικής Γης; Και στο Θεό σας, έχει καμιά διαφορά αν θα λέγονται σλαβομακεδόνες, βορειομακεδόνες, νεομακεδόνες ή κάποτε-μακεδόνες; Δυστυχώς, η παγκόσμια ιστορία είναι μια πινακοθήκη όπου υπάρχουν αυθεντικοί πίνακες, όπως υπάρχουν και αρκετά αντίγραφα. Ο πολιτισμός όμως, δεν είναι κάτι που απλά αντιγράφεται, δεν κληροδοτείται, δεν έχει επικαρπία, δεν έχει ψιλή κυριότητα. Κατακτιέται, καθημερινά!

Ο Μέγας Αλέξανδρος, το αφεντικό της Μακεδονίας, ο Έλληνας Στρατηλάτης, το αφεντικό της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά των Περσών, ο Φαραώ της Αιγύπτου, ο Κύριος της Ασίας και αφεντικό της Βορειοδυτικής Ινδίας, καθώς και οι άξιοι συνεχιστές του, όλος ο κόσμος της Ασπρόμαυρης Αρμάδας, του ΠΑΟΚ, του αφεντικού της πόλης, του αφεντικού της Μακεδονίας, δεν έχουν να φοβηθούν απολύτως τίποτα!

Μπορεί λοιπόν το Μέγα Αφεντικό να μας άφησε παρακαταθήκη ότι οι Γόρδιοι δεσμοί δε λύνονται, αλλά μη φτάσουμε στο σημείο να κόβουμε και ό,τι μπορούμε να λύσουμε. Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον. Εμείς δεν είμαστε –και εδώ …ειδικά εδώ– τα πραγματικά αφεντικά;

Στον ουρανό δεν υπάρχουν δύο ήλιοι, ούτε στη Μακεδονική Γή δύο κυρίαρχοι! Μόνο ο ΠΑΟΚ…

Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων…

Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.), Πρόεδρος Συλλόγου Φίλων ΠΑΟΚ Σταγείρων

Φρένο στις αστοχίες του Στανόγεβιτς όσον αφορά την επιλογή της ενδεκάδας, φέρεται να είναι έτοιμος να βάλει ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΟΚάρας μας, επιχειρηματίας κ. Ιβάν Σαββίδης.
Σεβόμενος την αγωνία των εκατομμυρίων φιλάθλων της ασπρόμαυρης αρμάδας, αλλά και τα δικαιολογημένα παράπονα των παικτών που δεν παίρνουν ίσο χρόνο συμμετοχής και ευκαιρίες, σε σχέση με άλλους συναδέλφους τους, φέρνει στην Βόρεια Ελλάδα μία παραλλαγή της γνωστής σε όλους ρώσικης ρουλέτας, κομμένη και ραμμένη στα ελληνικά δεδομένα. «Δεν είναι λογικό να εφαρμόζεται κάτι αντίστοιχο στα Δημοτικά Σχολεία όλης της Χώρας και να μην μπορώ εγώ να το εφαρμόσω στον ΠΑΟΚ…», φέρεται να δήλωσε σε στενούς του συνεργάτες.

Είναι αποφασισμένος λοιπόν, να επιβάλλει την κλήρωση των παικτών που θα συμμετέχουν στον κάθε αγώνα! Πώς; Πολύ απλά, Θα εγκατασταθεί μία πραγματική ρουλέτα (πιστοποίησης ISO-1926), στο πρόσφατα ανακαινισμένο Κόκκινο Σπίτι στην καρδιά της Θεσαλλονίκης μας, την Πλατεία της Αγια-Σοφιάς! Την μπίλια, θα αντικαταστήσει μία ισοβαρής ποδοσφαιρική μπάλα τιτανίου (από τα ιστορικά Μεταλλεία της Παναγίας Σουμελά). Η αρίθμηση στο τάσι της ρουλέτας θα αντικατασταθεί με τους αντίστοιχους αριθμούς της φανέλας όλων ανεξαιρέτως των παικτών. Η δε επιλογή τερματοφύλακα, θα παίζεται με το σύστημα «κόκκινο-μαύρο». Η κλήρωση θα γίνεται μία εβδομάδα πριν τον κάθε αγώνα, παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου ή αντικαταστάτη Του, μοναχό της Μονής Αγίου Παντελεήμονος (Ρούσικο Μοναστήρι) στον Άθω …εννοείται, κατόπιν αντιστοίχου ιεράς κληρώσεως.

Ο Κωστίκας Γαβρογλουπήδης (1947–), πρωταγωνιστής στην ταινία Ελαφοκυνηγητός (The Deer Hafter), βραβευμένη με 5 Αριάνι, ανάμεσά τους και το Αριάνι Σκηνοθεσίας 2017.

Για την επιτυχή έκβαση του όλου εγχειρήματος, έχουν πραγματοποιηθεί ήδη δοκιμαστικές κληρώσεις, στις εγκαταστάσεις γνωστού καζίνο της Πόλης, που φημολογείται ότι θα είναι και ο επόμενος «Μέγας Χορηγός» στις ιερές φανέλες της ομαδάρας. Οι τρεις παραπάνω φωτογραφίες, είναι τα κληρωμένα στιγμιότυπα από την πανηγυρική πρώτη, στις 19 Μαΐου, που τυχαίνει να είναι κι η επίσημη Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Από αριστερά προς τα δεξιά:

1.  Ο προπονηταράς Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς, τη στιγμή που ξύνοντας την (βου)κεφάλα του, διαπιστώνει –κάλιο αργά παρά ποτέ– στην πράξη την τρομερή επιτυχία αυτής της ιδιοφυούς μεθόδου. «Όπως και να το κάνουμε, ο μέσος όρος είναι το καλύτερο από τα χειρότερα και το χειρότερο από τα καλύτερα», δήλωσε εμφανώς καταπονημένος, έπειτα από τις αμέτρητες δοκιμές που πραγματοποίησε όλο εκείνο το βράδυ…

2.  «Λες και η Φύση, διάβασε ποτέ τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων…» ισχυρίστηκε σε φιλικό τραπέζι, ο γιός της Προεδράκλας, κ. Γιώργος Σαββίδης, που συνοδευόταν από τη δικηγόρο της Θύρας 44, κ. Σουλτάνα Ασλανίδου, που ποτέ δεν αποχωρίζεται τη Σιβηριανή της γούνα.

3.  «Πρέπει να πιστέψουμε στην τύχη. Πώς αλλιώς θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε την επιτυχία όλων αυτών που αντιπαθούμε;» αναρωτήθηκε και ο Πρίγιοβιτς, ως άλλος Μεγαλέξαντρος, την ιστορική εκείνη στιγμή που «σούταρε» την πρώτη μπίλια-μπάλα ever! Εδώ, ανάμεσα στις αιθέριες υπάρξεις των απασχολουμένων στη μπουτίκ της Μιας-Πόλης-Μιας-Ομάδας, κυρίες Ντέπη Καρυπίδου και Πέρσα Καραμπαξίσογλου.

Η ισότητα μπορεί να είναι δικαίωμα,
αλλά καμμιά Αυτοκρατορική Δούμα στη γη
δεν θα την κάνει γεγονός!

Ονορέ Ντε Μπαλζάκωφ (1799-1850), Ταμίας Συλλόγου Φίλων ΠΑΟΚ Ροστώφ

Από όλους τους κλέφτες, οι ηλίθιοι είναι οι χειρότεροι
επειδή σου κλέβουν, και το χρόνο, και το κέφι σου…
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαιτίδης (1749-1832), Συνδεσμίτης Φίλων ΠΑΟΚ Φρανκφούρτης

Όμως, όχι έτσι ρε γαμώτο… ήταν τα λόγια του Κώστα, αγαπημένου παοκτσή φίλου, που από την Αθήνα βρέθηκε στο Βόλο για να χαρεί από κοντά τον τελικό του Κυπέλλου. Κάτι αντίστοιχο άλλωστε ένιωσα κι εγώ, διαβάζοντας σήμερα από ειδικούς του Βόλου και ειδικούς του Κώλου, περί ενός προμελετημένου στησίματος, βίας και νοθείας, ματωμένης Κούπας, Κύπελλου της ντροπής και άλλα γλαφυρά… Κλαίει η αλεπού, που πήρε ο αητός την κλώσα!

Αγωνιστικά, το παιχνίδι δεν ήταν καλό, ο ΠΑΟΚ όμως το ήθελε και το πάλεψε περισσότερο, και αν δεν υπήρχε το «αστείο» λάθος του Γλύκου, αυτή η ΑΕΚ δέκα ημίχρονα να έπαιζε, γκολ δεν θα έβαζε. Ο Ίβιτς διάβασε καλύτερα το ματς, οι παίκτες του είχαν περισσότερο πάθος, και ναι, η Διαιτησία έκανε χοντρά λάθη! Πεντακάθαρο οφσάιντ το δεύτερο γκολ, όσο πεντακάθαρο ήταν και το πέναλτι, δευτερόλεπτα πριν, πάνω στον Κρέσπο. Κατά τη γνώμη μου, αν κάποιος άξιζε αυτό το Κύπελλο, αυτός, ναι ρε, ήτανε ο ΠΑΟΚ.

ΚΛΕΦΤΗΣ 1:
O υπεύθυνος των μέτρων ασφαλείας και ο χειρισμός των Αστυνομικών δυνάμεων. Επέτρεψε στον κάθε Ανεγκέφαλο Κάγκουρα να «κάνει παιχνίδι» και να μας την σπάσει. Τελικά, υπάρχουν και χειρότεροι από τους ανίκανους. Aυτοί που είναι ικανοί για όλα…

ΚΛΕΦΤΗΣ 2:
Η ΕΠΟ και ο εξαφανισμένος Υφυπουργός Γιώργος Βασιλειάδης, που μιλούσαν για τον «τελικό που θα γράψει ιστορία». Ο σχεδιασμός τους –αν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο– ήτανε για κλάματα. Ο Γάλλος Πρωθυπουργός Κλεμανσώ είχε κάνει την εξής διαπίστωση: «στην πολιτική, διαδέχεται κανείς ηλίθιους και αντικαθίσταται από ανίκανους». Βρε, λες να ‘χε δίκιο;

ΚΛΕΦΤΗΣ 3:
Ο Ανεγκέφαλος Κάγκουρας. Έκανε τόσα χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να «παίξει ξύλο» και να τη σπάσει σε όσους «αφελείς» ήθελαν απλά να χαρούν ποδόσφαιρο. Θα τον προ(σ)καλούσα σε διάλογο ή σε πνευματική μονομαχία, αλλά βλέπετε, εκεί είναι άοπλος!

ΚΛΕΦΤΗΣ 4:
Ο Φαιδρός Γλύτσουρο-αθλητικογράφος. Στιγματίζει τον Ίβιτς, που αφιέρωσε λέει το Κύπελλο στους φιλάθλους και δεν τους την έπεσε «ως όφειλε»… Εεεεε, καλόπαιδα… είμαστε κι εμείς εδώ!
Εμείς είμαστε ο λαός του ΠΑΟΚ. Σ’ εμάς το αφιέρωσε και όχι στα τραμπούκια που «ανθίζουν» σε κάθε κήπο και σε κάθε αυλή. Λίγος σεβασμός, δε βλάπτει…

ΚΛΕΦΤΗΣ 5:
Ο δεύτερος επόπτης Γιώργος Καλφόγλου, δεν τον ξεχνάω βλέπετε κι αυτόν. Είναι λάθος να βλέπετε σαν κακία εκείνο που εξηγείται πλήρως από τη βλακεία! Με τη λάθος υπόδειξή του, μόνο καλό δεν έκανε στον ΠΑΟΚ. Δεν τον χρειαζόμασταν σε λέω… Θα κερδίζαμε έτσι κι αλλιώς. Το αξίζαμε ντε!

Τ’ ακούτε κλεφτρόνια;
Τη χαρά αυτού εδώ του Κυπέλλου, δεν θα μου τη στερήσετε!

Όμως, δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο κλείσιμο απ’ αυτά που ξωμολογήθηκε ο φίλος Κώστας:
«Θα ήθελα όσο τίποτα άλλο, με όλη μου τη ψυχή, να είμαι στα Τέμπη, όταν η ομάδα πήγε το Κύπελλο στο μνημείο των παιδιών. Γιατί όσοι βρέθηκαν εκεί, θυμήθηκαν γιατί έγιναν ΠΑΟΚ. Δεν έγιναν ΠΑΟΚ για τους τίτλους. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να το ξεχάσουν ποτέ!»

ΥΓ
Πολύ το χάρηκα που έμαθα και για τα συγχαρίκια που μας έφτασαν από το μακρινό Βελιγράδι και τους Grobari μας, καθώς και για την ευχή τους σε όλους τους κλεφταράδες που λέγαμε παραπάνω:
Da Bog da ti zena rodila stonogu pa ceo zivot radio za cipele!

Απόδοση από τα σέρβικα: «Μακάρι η γυναίκα σου να γεννήσει μία σαρανταποδαρούσα, ώστε να δουλεύεις μόνο και μόνο για να αγοράζεις παπούτσια σε όλη σου τη ζωή!»

Και με το διπλό στη Dortmund η ασπρόμαυρη αρμάδα, όχι μόνο κέρδισε πολύτιμο χρόνο, αλλά χάρισε κι ένα φαρδύ-πλατύ χαμόγελο στα χείλη του κάθε πικραμένου Παοκτσή. Αθάνατη ΠΑΟΚΑΡΑ, χάνεις βαθμούς από Παναιτωλικό, Πανθρακικό, Ξάνθη, ΠΑΣ, Ηρακλή, τρέμεις για το τι θα γίνει στο ματς με τον Λεβαδειακό και πας στην παγωμένη Γερμανία και χτυπάς το παιχνίδι στα ίσα, απέναντι σε μια κατά πολύ ανώτερη ομάδα.

Πρώτη νίκη στον όμιλο και αφορμή να ξαναθυμηθούμε τις δυό χαμένες ευκαιρίες με την Qäbälä, το πως κατεβήκαμε απέναντι στη Krasnodar (Краснодар) και το πως ισοφαριστήκαμε στην Τούμπα από τη Dortmund… Όμως σήμερα όλα συγχωρούνται! Χαλάλι! Γιατί αυτό ακριβώς ζητάνε οι οπαδοί της ασπρόμαυρης αρμάδας, να βλέπουνε τους παίκτες τους να μάχονται με νύχια και με δόντια, να τιμάνε τη βαριά φανέλα και τα αποτελέσματα θα ‘ρθουν. Αργά ή γρήγορα, …έστω και σ’ αυτό το Πρωτάθλημα.